Igłoterapia sucha (ang. dry needling – DN)

Igłoterapia (DN) stosowana jest w leczeniu mięśniowo-powięziowych punktów spustowych na ciele (obszar w obrębie mięśnia lub powięzi, który jest nadwrażliwy, często wskazywany przez pacjenta jako wypukły i bolesny). Wykonanie ucisku w tym miejscu powoduje tkliwość. Efektem nakłucia tego miejsca igłą do DN jest rozluźnienie mięśni, a jednocześnie zniesienie bólu.

Wskazania do igłoterapii (DN)

napięciowy ból głowy,
bóle pleców,
zamrożony bark,
zespół ciasnoty podbarkowej,
łokieć tenisisty,
zespół cieśni nadgarstka,
objawy rwy kulszowej,
zapalenie rozcięgna podeszwowego,
terapia tkanki bliznowatej,
stan po unieruchomieniu kończyny (skręcenie, zwichnięcie, złamanie).

W związku z faktem wejścia w struktury ciała (skóra, mięśnie) fizjoterapeuta wykorzystuje sterylne, jednorazowe igły.

Igłoterapii nie należy mylić z akupunkturą. Jedynym podobieństwem obu technik jest wykorzystywanie igieł służących do terapii. W suchym igłowaniu istotą jest właściwa lokalizacja punktów spustowych obecnych w strukturach mięśniowych. Akupunktura natomiast to nakłuwanie tzw. meridianów w celu zbalansowania przepływu energii w kanałach energetycznych naszego ciała.

W naszym zespole zabieg ten wykonuje specjalista w dziedzinie fizjoterapii Marek Sewastianik – bazuje na:

gruntownej wiedzy anatomicznej,
ponad trzydziestoletnim doświadczeniu,
wiedzy z zakresu fizjoterapii, na poziomie specjalisty tej dziedziny,
aktualnych informacjach naukowych.

Jeżeli chciałbyś wykonać zabieg Igłoterapii suchej (DN) w naszej klinice zadzwoń na recepcję pod nr 690 801 777.

Przygotowanie i przebieg zabiegu

Fizjoterapeuta identyfikuje tkankę docelową (np. mięsień, więzadło, ścięgno), po czym zakłada rękawiczki, dezynfekuje skórę i wprowadza igłę o odpowiedniej długości, a następnie porusza nią. Przez cały czas zabiegu pacjent pozostaje pod kontrolą terapeuty i powinien opisywać pojawiający się ból lub inne reakcje (o ile występują).

Przeciwwskazania

infekcje,
gorączka,
zaburzenia krzepliwości krwi,
niemożliwy do wyeliminowania lęk przed zastosowaniem igieł,
zaburzenia czucia,
zmiany troficzne skóry,
protezy oraz implanty,
stosowanie igieł suchych w okolicy żylaków, guzów oraz ran,
uczulenia na materiały wykorzystywane podczas leczenia igłami,
choroby psychiczne,
odczuwany zbyt duży ból podczas zabiegu.

Unikać wykonywania igłoterapii

w miejscu otwartych ran oraz uszkodzonej skóry,
w wypadku występowania nowotworu – chybachyba że pacjent otrzyma od lekarza prowadzącego przed rozpoczęciem terapii, bezwzględnie pisemną zgodę na jej przeprowadzenie,
w wypadku występowania tętniaka,
w miejscu krwiaka – nigdy nie należy ich przyciskać, masować lub rozciągać,
przy miażdżycy tętnic – z uwagi na ryzyko uformowania skrzepu, lekarz rodziny lub inny lekarz specjalista musi wydać pisemną zgodę, dodatkowo fizjoterapeucie należy dostarczyć informację na temat zażywanych przez pacjenta leków,
przy osteoporozie – jest to szczególnie ważny czynnik przy terapii suchego igłowania z uwagi na ryzyko fenestracji (małe okienka w łopatce, poprzez które może przejść igła i dotknąć płuc, jeśli nie zostanie zachowana szczególna ostrożność).

Reakcje

Wprowadzanie igły zazwyczaj nie jest bolesne, jednakże mogą pojawić się np. lokalny skurcz i drżenie mięśnia, co jest reakcją pożądaną, może też przejściowo dojść do wywołania objawów znanych pacjentowi (ból, mrowienie). Po wyjęciu igły może pojawić się delikatne krwawienie, a przez kilka dni zwykle utrzymuje się tkliwość w miejscu zabiegu oraz niewielkie krwiaki. Aby złagodzić dolegliwości bólowe, można wykorzystać ciepłe/zimne okłady/kąpiel (w zależności od preferencji pacjenta). Ponadto możliwe są następujące reakcje wegetatywne (czyli niezależne od woli): nerwowość, niepokój, drażliwość, zawroty głowy, skrócenie/spłycenie oddechu, bóle głowy, kołatanie serca, uczucie ucisku w klatce piersiowej, zimne i spocone dłonie, zaburzenia trawienia, bladość skóry. Są to reakcje normalne.

Reakcje niepożądane

Do reakcji niepożądanych należy palący lub ostry ból po przebiciu skóry lub podczas terapii (najczęściej wystarczy zmiana kierunku igłowania), nasilone reakcje wegetatywne oraz psychofizyczne (strach, niepokój).

Ryzyko

DN jest techniką o minimalnej inwazyjności, jednakże stwarza określone zagrożenia, do których należy ryzyko: infekcji lub zranienia; uszkodzenie: nerwu lub korzenia (następstwem mogą być zaburzenia czucia), naczynia (następstwem może być krwawienie o różnej intensywności) lub węzła chłonnego; infekcji wewnątrzstawowej; odmy opłucnowej (przy uszkodzeniu płuca); uszkodzenia narządów wewnętrznych (nerek, wątroby, serca, naczyń wewnętrznych). Należy wówczas zasięgnąć pomocy lekarskiej. Aby zmniejszyć ryzyko tych zdarzeń, terapeuta dobiera odpowiednią długość igieł oraz dokonuje nakłucia na głębokość minimalną, która daje efekt terapeutyczny.

Umówienie wizyty